Kant: AA II, AUGUSTISSIMO SERENISSIMO ATQUE ... , Seite 417

      
           
 

Zeile:

 

Text (Kant):

 

 

 

  
  01 igitur vim originariam ut possibilem sumere licet, nisi datam ab experientia,      
  02 neque ulla intellectus perspicacia eius possibilitas a priori concipi      
  03 potest.      
           
  04
§. 29.
     
           
  05 TERTIAE speciei axiomata subrepticia e condicionibus subiecto propriis,      
  06 a quibus in obiecta temere transferuntur, non ita pullulant, ut      
  07 (quemadmodum fit in iis, quae sunt classis secundae) ad conceptum      
  08 intellectualem per sensitive data sola pateat via, sed quia his tantum      
  09 auxiliantibus ad datum per experientiam casum applicari, h. e. cognosci      
  10 potest, utrum aliquid sub certo conceptu intellectuali contineatur,      
  11 necne. Eiusmodi est tritum illud in quibusdam scholis: quicquid exsistit      
  12 contingenter, aliquando non exsistit. Oritur hoc principium suppositicium      
  13 e penuria intellectus, contingentiae aut necessitatis notas nominales      
  14 plerumque, reales raro perspicientis. Hinc utrum oppositum alicuius      
  15 substantiae possibile sit, cum per notas a priori depromptas vix      
  16 perspiciatur, aliunde non cognoscetur, quam si eam aliquando non fuisse      
  17 constet; et mutationes verius testantur contingentiam, quam contingentia      
  18 mutabilitatem, ita ut, si nihil in mundo obveniret fluxum et      
  19 transitorium, vix aliqua nobis notio contingentiae oboriretur. Ideoque      
  20 propositio directa cum sit verissima: quicquid aliquando non fuit, est      
  21 contingens, inversa ipsius non indigitat nisi condiciones, sub quibus      
  22 solis, utrum aliquid exsistat necessario an contingenter, dinoscere licet;      
  23 ideoque si ceu lex subiectiva (qualis revera est) enuntietur, ita efferri      
  24 debet: de quo non constat, quod aliquando non fuerit, illius contingentiae      
  25 notae sufficientes per communem intelligentiam non dantur; quod      
  26 tandem tacite abit in condicionem obiectivam, quasi absque hoc annexo      
  27 contingentiae plane locus non sit. Quo facto exsurgit axioma      
  28 adulterinum et erroneum. Nam mundus hic, quanquam contingenter      
  29 exsistens, est sempiternus h. e. omni tempori simultaneus, ut ideo      
  30 tempus aliquod fuisse, quo non exstiterit, perperam asseratur.      
           
  31
§. 30.
     
           
  32 Accedunt principiis subrepticiis magna affinitate alia quaedam,      
  33 quae quidem conceptui dato intellectuali nullam sensitivae cognitionis      
  34 maculam affricant, sed quibus tamen intellectus ita luditur, ut ipsa      
           
     

[ Seite 416 ] [ Seite 418 ] [ Inhaltsverzeichnis ]