Kant: AA II, AUGUSTISSIMO SERENISSIMO ATQUE ... , Seite 406 |
|||||||
Zeile:
|
Text (Kant):
|
|
|
||||
01 | mens notiones suas conferre possit; sic, quid sit impossibile, iudicare | ||||||
02 | non possum, nisi de eodem subiecto eodem tempore praedicans A et non | ||||||
03 | A. Et praesertim, si intellectum advertimus ad experientiam, respectus | ||||||
04 | causae et causati in externis quidem obiectis indiget relationibus spatii, | ||||||
05 | in omnibus autem tam externis quam internis, nonnisi temporis respectu | ||||||
06 | opitulante, quid sit prius, quidnam posterius, s. causa et causatum, | ||||||
07 | edoceri mens potest. Et vel ipsius spatii quantitatem intelligibilem | ||||||
08 | reddere non licet, nisi illud, relatum ad mensuram tanquam unitatem, | ||||||
09 | exponamus numero, qui ipse non est nisi multitudo numerando, h. e. | ||||||
10 | in tempore dato successive unum uni addendo, distincte cognita. | ||||||
11 | Tandem quasi sponte cuilibet oboritur quaestio, utrum conceptus | ||||||
12 | uterque sit connatus, an acquisitus. Posterius quidem per demonstrata | ||||||
13 | iam videtur refutatum, prius autem, quia viam sternit philosophiae pigrorum, | ||||||
14 | ulteriorem quamlibet indagationem per citationem causae primae | ||||||
15 | irritam declaranti, non ita temere admittendum est. Verum conceptus | ||||||
16 | uterque procul dubio acquisitus est, non a sensu quidem obiectorum | ||||||
17 | (sensatio enim materiam dat, non formam cognitionis humanae) | ||||||
18 | abstractus, sed ab ipsa mentis actione, secundum perpetuas leges sensa | ||||||
19 | sua coordinante, quasi typus immutabilis, ideoque intuitive cognoscendus. | ||||||
20 | Sensationes enim excitant hunc mentis actum, non influunt intuitum, | ||||||
21 | neque aliud hic connatum est nisi lex animi, secundum quam | ||||||
22 | certa ratione sensa sua e praesentia obiecti coniungit. | ||||||
23 | SECTIO IV |
||||||
24 | De principio formae mundi intelligibilis. |
||||||
25 | §. 16. |
||||||
26 | Qui spatium et tempus pro reali aliquo et absolute necessario | ||||||
27 | omnium possibilium substantiarum et statuum quasi vinculo habent, | ||||||
28 | haud quidquam aliud requiri putant ad concipiendum, quipote exsistentibus | ||||||
29 | pluribus quidam respectus originarius competat, ceu influxuum | ||||||
30 | possibilium condicio primitiva et formae essentialis universi principium. | ||||||
31 | Nam quia, quaecunque exsistunt, ex ipsorum sententia necessario sunt | ||||||
32 | alicubi, cur sibi certa ratione praesto sint, inquirere supervacaneum | ||||||
33 | ipsis videtur, quoniam id ex spatii, omnia comprehendentis, universitate | ||||||
[ Seite 405 ] [ Seite 407 ] [ Inhaltsverzeichnis ] |