Kant: AA II, AUGUSTISSIMO SERENISSIMO ATQUE ... , Seite 415

      
           
 

Zeile:

 

Text (Kant):

 

 

 

  
  01 prospiciat, difficile intellectu putant. (Quasi exsistentia entis necessarii      
  02 per omnia temporis imaginarii momenta successive descendat et, parte      
  03 durationis suae iam exhausta, quam adhuc victurus sit aeternitatem      
  04 una cum simultaneis mundi eventibus prospiciat.) Quae omnia notione      
  05 temporis probe perspecta fumi instar evanescunt.      
           
  06
§. 28.
     
           
  07 SECUNDAE speciei praeiudicia, cum intellectui imponant per condiciones      
  08 sensitivas, quibus mens adstringitur, si in quibusdam casibus      
  09 ad conceptum intellectualem pertingere vult, adhuc magis se abscondunt.      
  10 Horum unum est quod quantitatis, alterum quod qualitatum      
  11 generaliter afficit cognitionem. Prius est: omnis multitudo actualis est      
  12 dabilis numero ideoque omne quantum finitum, posterius: quicquid est      
  13 impossibile, sibi contradicit. In utroque conceptus temporis quidem non      
  14 ingreditur notionem ipsam praedicati, neque censetur nota esse subiecti,      
  15 attamen ut medium inservit conceptui praedicati informando, adeoque      
  16 ceu condicio afficit conceptum intellectualem subiecti, quatenus nonnisi      
  17 ipsius subsidio ad hunc pertingimus.      
           
  18 Quod itaque attinet prius, cum omne quantum atque series quaelibet      
  19 non cognoscatur distincte, nisi per coordinationem successivam,      
  20 conceptus intellectualis quanti et multitudinis opitulante tantum hoc      
  21 conceptu temporis oritur et nunquam pertingit at completudinem, nisi      
  22 synthesis absolvi possit tempore finito. Inde est, quod infinita series      
  23 coordinatorum secundum intellectus nostri limites distincte comprehendi      
  24 non possit, adeoque per vitium subreptionis videatur impossibilis.      
  25 Nempe secundum leges intellectus puri quaelibet series causatorum      
  26 habet sui principium, h. e. non datur regressus in serie causatorum      
  27 absque termino, secundum leges autem sensitivas quaelibet series coordinatorum      
  28 habet sui initium assignabile, quae propositiones, quarum      
  29 posterior mensurabilitatem seriei, prior dependentiam totius involvit,      
  30 perperam habentur pro identicis. Pari modo argumento intellectus, quo      
  31 probatur, quod dato composito substantiali dentur compositionis principia,      
  32 h. e. simplicia, se adiungit suppositicium aliquod, a sensitiva      
  33 cognitione subornatum, quod nempe in tali composito regressus in partium      
  34 compositione non detur in infinitum, h. e. quod definitus detur in      
  35 quolibet composito partium numerus, cuius certe sensus priori non est      
           
     

[ Seite 414 ] [ Seite 416 ] [ Inhaltsverzeichnis ]