Kant: AA XVIII, Metaphysik Zweiter Theil , Seite 171 |
||||||||||
Zeile:
|
Text:
|
|
|
|||||||
| 5395. υ. M 127. E II 1194. Zu M § 402: |
||||||||||
| 02 | Der idealist behauptet: die Korper werden seyn nur ein Schein; der | |||||||||
| 03 | realist: sie sind eine Erscheinung, denen doch eine besondere Art substantzen | |||||||||
| 04 | wirklich correspondirt. Der Schein ist, hinter dem nichts wahres ist. | |||||||||
5396. υ. M 127. E II 1465. 1152. Zu M § 403: |
||||||||||
| 06 | Compositum substantiale intellectualiter spectatum est qvantum | |||||||||
| 07 | discretum, qvod constat simplicibus; idem ut phaenomenon est qvantum | |||||||||
| 08 | continuum. | |||||||||
| 09 | Der mundus sensibilis kann durch den Verstand erwogen werden, | |||||||||
| 10 | aber nur nach principien der Erscheinungen. Mundus intelligibilis ist | |||||||||
| 11 | pnevmaticus. Wenn ich den mundum sensibilem nach Begriffen des | |||||||||
| 12 | inteli intelligibilis denke, so ist es mundus mysticus. Mundus sensibilis hat | |||||||||
| 13 | substantzen, Kräfte und Wirkungen, aber nicht das absolute derselben | |||||||||
| 14 | und reale, sondern ihre Erscheinungen, Ort und Veränderung desselben. | |||||||||
5397. υ—ψ? M 127. E II 1151. Neben M § 399 Schluss, aber doch wohl zu M § 403: |
||||||||||
| 17 | Mundus intelligibilis est monadatum, non secundum formam intuitus | |||||||||
| 18 | externi, sed interni repraesentabile. | |||||||||
5398. υ—ψ. M 128. E II 1165. Zu M § 402f.: |
||||||||||
| 20 | In Ansehung des Daseyns der Dinge der Welt — Entweder Idealist | |||||||||
| 21 | oder Dualist. Der Idealist entweder egoist oder pluralist. | |||||||||
| 22 | In Ansehung der Erklarungsgründe der Form der Entweder Materialist | |||||||||
| 23 | oder Pnevmatist. | |||||||||
| [ Seite 170 ] [ Seite 172 ] [ Inhaltsverzeichnis ] |
||||||||||