Kant: AA XVI, L §. 5. IX 21--33. [Begriff und ... , Seite 060

      
           
 

Zeile:

 

Text:

 

 

 

  
    1636.   γ? η? κ? λ? ν--ξ??   L 3'. 3.
 		      
  02 L 3':      
  03 Eintheilung der blos practischen Philosophischen Schulen. (s Cruse,      
  04 Wolf: dogmatisch. ) (s Critisch: Locke. )      
           
  05 1. blos practische: Cyniker, Socrates, Stoicker.      
           
  06 2. theoretische:      
           
  07 a. dogmatisch (s entweder tractirten sie die materie oder dialectische      
  08 Form ),      
           
  09 b. sceptisch.      
           
  10 Die dogmatici:      
           
  11 α. ex principiis sensitivis: Epicurus;      
           
  12 β. ex principiis rationalibus vel      
  13 puris velortus singularis vel     
  14 mixtise communi cum sensitivis principiis empiricis.     
           
  15 (s Aristoteles principia intellectualia discursiva, non intuitiva      
  16 statuit. )      
           
  17 (s Man solte denken: aristoteles, der sich auf sinne beruft, gründe      
  18 sich auf experimente. )      
           
  19 Ex principiis pure rationalibus post scholam Ionicam sub Anaxagora,      
  20 Eleaticam sub Melisso et parmenide, Italicam sub Pythagora.      
  21 Magnus defensor: Plato. Intelligibile oppositum sensibili. Illud: Numerus,      
  22 Idea, Forma. Illud: omnium principium optimum, et eius intuitus:      
  23 sapientia.      
           
  24 Qvi intellectualia cum sensitivis e communi principio duxit:      
  25 Aristoteles.      
           
  26 Sceptici. Zetetici. Academici.      
           
  27 Römer. Scholastici lauter Dogmatici.      
           
  28 L 3:      
  29 Mangel der Universitäten bey den Alten. (g Ein einziger Lehrer      
  30 hielt eine Schule. ) Die Religion der Alten gab anlaß zu schönen Künsten      
  31 (g dem Rechte und Beredsamkeit ), weil sie sinnlich war. Die religion der      
     

[ Seite 059 ] [ Seite 061 ] [ Inhaltsverzeichnis ]