Kant: AA I, PRINCIPIORUM PRIMORUM COGNITIONIS ... , Seite 390

      
           
 

Zeile:

 

Text (Kant):

 

 

 

  
  01 liberis, se thesaurum alicubi in agro abscondidisse, cum, antequam locum indi      
  02 casset, subito exstingüretur, filiis occasionem dedit agrum impigerrime subvertendi      
  03 et fodiendo subigendi, donec spe frustrati, fecunditate agri haud dubie      
  04 ditiores facti sunt. Qüm certe fructum unicum sane a celebrati illius artificii      
  05 indagine, si qui sunt, qui ipsi adhuc operam navare sustineant, exspectandum      
  06 esse autumo. Sed si, quod res est, aperte fateri fas est, vereor, ne, quod acutissimus      
  07 Boerhaavius in Chemia alicubi de alchymistarum prästantissimis      
  08 artificibus suspicatur, eos nempe post multa et singularia arcana detecta, tandem      
  09 nihil non in ipsorum potestate futurum putasse, dum primum manum applicuissent,      
  10 et velocitate quadam prävidendi ea pro factis narrasse, quä fieri      
  11 posse, immo quä fieri debere colligebant, simulac animum adverterent ad ea      
  12 perficienda, idem quoqü viro incomparabili fato evenerit. Equidem, si ad principia      
  13 absolute prima perventum est, non infitior aliqüm artis characteristicä      
  14 usum licere, cum notionibus atqü adeo terminis etiam simplicissimis ceu signis      
  15 utendi copia sit; verum ubi cognitio composita characterum ope exprimenda      
  16 est, omnis ingenii perspicacia repente velut in scopulo häret et inextricabili      
  17 difficultate impeditur. Reperio etiam magni nominis philosophum ill. Daries      
  18 principium contradictionis characterum ope explicatum reddere tentasse, affirmativam      
  19 notionem signo +A, negativam signo -A exprimentem, unde prodit      
  20 äquatio +A-A=0, h.e. idem affirmare et negare est impossibile s. nihil.      
  21 In quo quidem conatu, quod pace tandi viri dixerim, petitionem principii haud      
  22 dubie animadverto. Etenim si signo negativä notionis eam tribuis vim, ut      
  23 affirmativam ipsi iunctam tollat, aperte principium contradictionis supponis, in      
  24 quo statuitur, notiones oppositas semet invicem tollere. Nostra vero explanatio      
  25 propositionis: cuiuscunqü oppositum est falsum, illud est verum, ab hac labe      
  26 immunis est. Simplicissimis enim terminis enuntiata cum ita audiat: quicquid      
  27 non non est, illud est, particulas non tollendo nihil agimus, quam ut simplicem      
  28 earum significatum exsequamur, et prodit, ut necesse erat, principium identitatis:      
  29 quicquid est, est.      
           
  30 PROP.III Principii identitatis ad obtinendum in veritatum subordinatione      
  31 principatum prä principio contradictionis präferentiam      
  32 ulterius stabilire.      
           
  33 Quä omnium veritatum absolute summi et generalissimi principii nomen      
  34 sibi arrogat propositio, primo sit simplicissimis, deinde et generalissimis terminis      
  35 enuntiata; quod in principio identitatis gemino haud Dubie animadvertere      
  36 mihi videor. Omnium enim terminorum affirmantium simplicissimus est vocula      
  37 est, negantium vocula non est. Deinde notionibus simplicissimis nihil etiam      
  38 magis universale concipi potest. Quippe magis compositä a simplicibus lucem      
  39 mutuantur, et quia his sunt determinatiores, adeo generales esse non possunt.      
           
           
     

[ Seite 389 ] [ Seite 391 ] [ Inhaltsverzeichnis ]