Kant: AA XV, Zweiter Anhang Medicin. , Seite 944

    
         
 

Zeile:

 

Text:

 

Verknüpfungen:

 

 

  
  01 Est enim in pecore quidem ^g pariter ac in homine mira illa principii    
  02 sentientis et moventis facultas, quam imaginationem vocant, qua,    
  03 quae, non sunt absentia, tanqvam praesentia, quae nunqvam fuerunt nec    
  04 forsitan esse possunt, ut vera animo sistere possunt. Verum in pecore    
  05 haec vis non arbitrio qvodam ipsius animalis et deliberato proposito regitur,    
  06 sed serviti agitur stimulis et animae elateribus a natura ipsi insitis    
  07 absque ullo voluntatis potestate influxu. (g affectus ganglia (g tanqvam    
  08 claustra ) perrumpunt. ) Hinc quanquam premat etiam animal quaedam    
  09 mentis in captivitatem redactum animae quaedam aegritudo, tamen atra    
  10 illa cura, qua stat miserum humanum genus affligitur quaeque in cur    
  11 solicitudinis expers fugit animal. Hinc impotentes animi motus, quos    
  12 affectus vocant, in homine e per vana imaginationis ludibria, si non    
  13 majorem impetum, saltem long crebriorem longiorem durationem    
  14 et intime pectus concutiunt. Hinc motuum tetrorum, quos    
  15 convulsiuos vocant, et morbi caduci per imaginationis quoddam contagium    
  16 late serpens communio et etiam artificium, quod proprie medici    
  17 non est, sola vi imaginandi in alia fortius vel per aliorum ali aliunde    
  18 fortius per varietatem impulsuum distracta vel aliunde avocata medicinam    
  19 faciendi. (g Hinc aegri fiducia in medico posita loco remed    
  20 remediis vel debilissimis robur addit. )    
         
  21 Quod phreneticos attinet, hos puto magis medicorum quam philosophorum    
  22 curae commendandos esse, quia mens aegra sede sua mota    
     

[ Seite 943 ] [ Seite 945 ] [ Inhaltsverzeichnis ]