Kant: AA II, AUGUSTISSIMO SERENISSIMO ATQUE ... , Seite 403 |
|||||||
Zeile:
|
Text (Kant):
|
|
|
||||
01 | velut in concreto cerni potest. Quae iaceant in spatio dato unam plagam | ||||||
02 | versus, quae in oppositam vergant, discursive describi s. ad notas | ||||||
03 | intellectuales revocari nulla mentis acie possunt, ideoque, cum in solidis | ||||||
04 | perfecte similibus atque aequalibus, sed discongruentibus, cuius | ||||||
05 | generis sunt manus sinistra et dextra (quatenus solum secundum extensionem | ||||||
06 | concipiuntur) aut triangula sphaerica e duobus hemisphaeriis | ||||||
07 | oppositis, sit diversitas, per quam impossibile est, ut termini extensionis | ||||||
08 | coincidant, quanquam per omnia, quae notis menti per sermonem | ||||||
09 | intelligibilibus efferre licet, sibi substitui possint, patet hic nonnisi quadam | ||||||
10 | intuitione pura diversitatem, nempe discongruentiam, notari posse. | ||||||
11 | Hinc geometria principiis utitur non indubitatis solum ac discursivis, | ||||||
12 | sed sub obtutum mentis cadentibus, et evidentia in demonstrationibus | ||||||
13 | (quae est claritas certae cognitionis, quatenus assimilatur sensuali) non | ||||||
14 | solum in ipsa est maxima, sed et unica, quae datur in scientiis puris, | ||||||
15 | omnisque evidentiae in aliis exemplar et medium, quia, cum geometria | ||||||
16 | spatii relationes contempletur, cuius conceptus ipsam omnis intuitus | ||||||
17 | sensualis formam in se continet, nihil potest in perceptis sensu externo | ||||||
18 | clarum esse et perspicuum, nisi mediante eodem intuitu, in quo contemplando | ||||||
19 | scientia illa versatur. Ceterum geometria propositiones suas | ||||||
20 | universales non demonstrat obiectum cogitando per conceptum universalem, | ||||||
21 | quod fit in rationalibus, sed illud oculis subiiciendo per intuitum | ||||||
22 | singularem, quod fit in sensitivis*). | ||||||
23 | D. Spatium non est aliquid obiectivi et realis, nec substantia, nec | ||||||
24 | accidens, nec relatio; sed subiectivum et ideale et e natura mentis stabili | ||||||
25 | lege proficiscens veluti schema omnia omnino externe sensa sibi coordinandi. | ||||||
26 | Qui spatii realitatem defendunt, vel illud ut absolutum et immensum | ||||||
27 | rerum possibilium receptaculum sibi concipiunt, quae sententia, | ||||||
28 | post Anglos, geometrarum plurimis arridet, vel contendunt esse | ||||||
29 | ipsam rerum exsistentium relationem, rebus sublatis plane evanescentem | ||||||
*) Quod spatium necessario concipiendum sit tanquam quantum continuum, cum facile sit demonstratu, hic praetereo. Inde autem fit, ut simplex in spatio non sit pars, sed terminus. Terminus autem generaliter est id in quanto continuo, quod rationem continet limitum. Spatium, quod non est terminus alterius, est completum (solidum). Terminus solidi est superficies, superficiei linea, lineae punctum. Ergo tria sunt terminorum genera in spatio, quemadmodum tres dimensiones. Horum terminorum duo (superficies et linea) ipsi sunt spatia. Conceptus termini non ingreditur aliud quantum nisi spatium aut tempus. | |||||||
[ Seite 402 ] [ Seite 404 ] [ Inhaltsverzeichnis ] |