Kant: AA XVII, Reflexionen zur Metaphysik. , Seite 608 |
|||||||
Zeile:
|
Text:
|
|
|
||||
| 01 | * (g vel ex principiis transscendentalibus vel physicis ) | ||||||
| 02 | theologia moralis, determinatio et conclusio ex praedicatis et argumentis | ||||||
| 03 | moralibus. | ||||||
| 04 | |
||||||
| 05 | |
||||||
4607. ξ—ο. M 363. Zu oberst auf der Seite, aber zu M § 892: |
|||||||
| 07 | Acqviescentia in semet ipso est principium omnis caussalitatis | ||||||
| 08 | entis summi et est beatitudo. | ||||||
4608. ξ—ο. M 363. |
|||||||
| 10 | Die moralische theologie: Gott als summum bonum, legislator | ||||||
| 11 | et finis. | ||||||
4609. ξ—ο. M 363. E II 1362. |
|||||||
| 13 | Das principium der innern Möglichkeit eines Wes Dinges ist das | ||||||
| 14 | Wesen. Dieses Wesen nach (g der Bestimmung ) seiner caussalitaet ist | ||||||
| 15 | Natur. Die Bedingung der Natur als einer ersten Ursache des Zufalligen | ||||||
| 16 | ist freyheit. | ||||||
4610. ξ—ο. M 363. Am Aussenrand, oben über der Seitenzahl beginnend, bis hinab zu M § 892: |
|||||||
| 19 | Wesen: Deus (g ut ) summa possibilitas. | ||||||
| 20 | Natur: Deus ut summa perfectio. | ||||||
| 21 | Freyheit: summum bonum. | ||||||
| 22 | Perfectiones sunt facultates ad summum finem; | ||||||
| 23 | bonum est intentio summi finis. | ||||||
| 24 | summum bonum est unio summae felicitatis cum dignitate sive | ||||||
| 25 | receptivitate ipsius obiectiva, qvae tanta est, qvanta in felicitate universali | ||||||
| 26 | practice est determinabilis, h.e. qvantum per consensum practicum | ||||||
| 27 | cum principiis felicitatis universalibus* licet esse felicem. | ||||||
| [ Seite 607 ] [ Seite 609 ] [ Inhaltsverzeichnis ] |
|||||||