Kant: AA XVII, Reflexionen zur Metaphysik. , Seite 673 |
|||||||
Zeile:
|
Text:
|
|
|
||||
| 01 | Argumentum metaphysicum e principio vitae iuncto cum | ||||||
| 02 | materia inerti et vitae experti concluditur, qvod principium vitae | ||||||
| 03 | per seiunctionem a materia non privatur vita, sed liberatur a vitae | ||||||
| 04 | impedimentis. Ideoqve vita post mortem cessat animalis et inchoat | ||||||
| 05 | s. libera spiritualis, dum anima liberatur. | ||||||
| 06 | Argumentum physiologicum vel strictum vel analogicum (g hoc | ||||||
| 07 | omnium e natura humana optimum ). Prius dari non potest nec | ||||||
| 08 | pro nec contra, qvoniam nullas experientias habemus animae a | ||||||
| 09 | corporis commercio seiunctae, qvia non nisi in hoc commercio cogitamus. | ||||||
| 10 | Neqve contra argumentari potest e dependentia animae a | ||||||
| 11 | corpore in hac vita, qvia non videmus, qvidnam corpus officiat | ||||||
| 12 | animae, sim cum simul est ipsi impedimento, uti, si qvisqvam | ||||||
| 13 | currui sit alligatus, non potest semet movere, nisi hunc moveat. | ||||||
| 14 | Si rotae probe sint unctae, motus adhuc libere procedit, sed non | ||||||
| 15 | causae sunt huius motus, qvanqvam, si sint sufflaminatae aliqva | ||||||
| 16 | causa currui interna, hominem immotum reddunt. | ||||||
| 17 | Argumentum morale est practice sufficiens qvanqvam non apodicticum. | ||||||
| 18 | Est teleologicum e sapientia, bonitate et iustitia dei, vno | ||||||
| 19 | verbo e providentiae legibus depromtum et est maxime aptum sensui | ||||||
| 20 | communi. | ||||||
| 21 | (g vita animalis — spiritualis ) | ||||||
| 22 | Status post mortem est vel regenerationis vel liberationis, prior | ||||||
| 23 | vel ad vitam terrenam (metempsychosis) vel caelestem (corpusc.). | ||||||
| 24 | Vita post mortem vel animae somniantis vel vigilantis. | ||||||
| 25 | prior Hypnopsychita (g reviviscentia vel ) cum Personalitate vel | ||||||
| 26 | letheo poculo. | ||||||
| [ Seite 672 ] [ Seite 674 ] [ Inhaltsverzeichnis ] |
|||||||