Kant: AA XVI, L §. 369--373. IX 125--128. §. 65--74. ... , Seite 723

      
           
 

Zeile:

 

Text:

 

 

 

  
  01 Ergo: Omnis spiritus habet vim agendi.      
           
  02 Ergo: Qvoddam qvod habet vim agendi est spiritus.      
           
  03 Ferner υ--χ:      
  04 Wenn durch die invers conversion der praemissen die reduction geschehen      
  05 sollte:      
           
  06 Qvaedam substantia est spiritus.      
           
  07 Omnis substantia habet. Omne qvod vim agendi habet, est substantia.      
           
  09 Ergo: so würde nichts folgen.      
           
  10 Ferner υ--ψ:      
  11 Qvicqvid non est substantia, non est spiritus.      
           
  12 Qvicqvid non habet vim agendi, est non substantia.      
           
  13 Ergo qvicqvid non habet vim etc. etc. non est spiritus.      
           
   

 

3229.   ι--φ.   L 103.   Im Schlusssatz von L §. 372 fügt Kant folgende Buchstaben hinzu:
 		      
  16 über „dummer“: P. über „gelehrt“: M, über „Gelehrte“: M, über      
  17 „fromm“: S, über „Fromme“: S, über „dummen“: P.      
           
     

[ Seite 722 ] [ Seite 724 ] [ Inhaltsverzeichnis ]